به هر صورت در این کلاس قیمتی خودروهای باکیفیت هستند مثل کیا یا مدل‌هایی از مزدا و هیوندا که از نظر کیفیت قابل قبولند. ولی اینکه قیمت تمام شده این ماشین‌ها در داخل چقدر شود مبهم است و فقط یک سری حرف‌های کلی از سوی دولت زده شده است.
مشخص نشده است چه کسی یا نهادی می‌تواند با رعایت این سقف واردات کند، این مسائل هنوز مبهم است.
در سال‌های اخیر نیز بخاطر قیمت سلیقه‌ها تغییر کرده است. مثلا وقتی فرد می‌بیند ماشین چینی را باید یک میلیارد بخرد با هزینه‌ای خیلی کمتر ماشین کلاسیک اروپایی یا آمریکایی می‌خرد و به همین خاطر گرایش به سمت خودروهای کلاسیک افزایش یافته است.
خبر آزادسازی واردات خودرو تا سقف ۲۰ هزار دلار توانسته تاحدی بازار داخل را تحت تاثیر قرار دهد، اما مشخص نیست این طرح تا چه میزان موفق خواهد بود و بطور کلی جامعه دقیقا با چه سازوکاری در واردات خودروهای خارجی مواجه خواهد شد؟
شاید بتوان در حال حاضر تنها سود این طرح را افزایش رقابت در داخل و افزایش انگیزه برای خودروسازان داخلی نسبت به بالا بردن کیفیت ماشین‌های ساخت داخل دانست.
به جهت بررسی موضوع فوق گفتگو کردیم با علی خسروانی فعال اقتصادی و عضو اتحادیه فروشندگان اتوموبیل که در ادامه مشروح آن را می‌خوانیم:
طرح جدید واردات خودرو تا سقف ۲۰ هزار دلار تا چه میزان امکان اجرایی شدن خواهد یافت و تا چه میزان مانند طرح‌های قبل احتمال توقف آن وجود دارد؟
شرایط مطلوب این است که ما سقف دلاری را برداریم و با نظام تعرفه آن را مدیریت کنیم. یعنی اگر خودروی اقتصادی بیاوریم، تعرفه کم می‌گیریم که ارزان‌تر تمام شود. خودروهای گرانتر تعرفه زیادتر دارند و به این طریق همه بازار را تحت پوشش قرار می‌دهیم تا همه سلیقه‌ها تامین شوند و با نظام تعرفه واردکننده را به سمت خودرو اکونومی سوق دهیم.
با سقف فعلی قیمت واردات چه کمکی به مصرف کننده داخلی می‌شود؟ آیا می‌توان خودروی باکیفیتی وارد کرد؟
می‌توان خودروهایی با این سقف وارد کرد، مثلا خودروهای ارزان‌قیمت و اکونومی در اروپا، اما مسئله این است که این خودروها با چه تعرفه و سازوکاری وارد می‌شود.
رقم مد نظر هم خیلی تنگ‌نظرانه است و اگر ۲۰ هزار دلار افزایش می‌دادند خودروهای بهتری وارد می‌شد. ما نمی‌گوییم قیمت بالا می‌رود، قیمت اصلی خودرو مسلما ۲۰ هزار دلار است. هزینه شماره‌گذاری، گمرک، تعرفه واردات، اسقاط و … هنوز مشخص نیست و مسلما قیمت نهایی نیز معلوم نیست.
استقبال جامعه بستگی به تعرفه نهایی و قیمت‌ها دارد.
با این وجود شرایط مطلوب آزادسازی واردات خودرو هم برای وارد کننده و هم برای مصرف کننده چیست؟
فارغ از ایده آل و شرایط مطلوب، اتفاقی که در شرایط واقعی پیش روی واردات خودرو قرار گرفته است چه خواهد بود؟
در یک ماه گذشته قیمت ماشین کاهشی بوده است و الان هم جو روانی آن فعلا (کاهشی) است.
قیمت خودرو در داخل طی یک ماه اخیر با اعلام خبر واردات چه تغییری کرده است؟
آیا جامعه از این سازوکار و خودروهای جدید استقبال خواهد کرد؟
چیزیکه اتفاق می‌افتد خودروهای گران‌قیمت شاهد افزایش قیمت بیشتری خواهند بود و خودروهای تولید داخل نیز قیمتشان دست نمی‌خورد و یک سری خودروها با قیمت فروش یک دستخوش تغییرات می‌شوند. موضوع این است که آیین نامه فعلی واردات، یک سری ایرادات اساسی دارد؛ مثلا همین سقف قیمت، بهتر بود دولت خود را درگیر ارز واردات خودرو نمی‌کرد و از ارز اشخاص استفاده می‌کرد. این خیلی سازوکار جالبتری بود.
موضع خاصی نگرفته‌اند، بنظر من بازار را به سمت شرکت‌ها سوق داده‌اند. مثلا شرکت کرمان موتور اعلام کرده بود با آزادسازی واردات، مدل‌های هیوندا به بازار ایران وارد خواهد شد این یعنی شرکت‌ها زودتر دست به کار شده‌اند.
یک سری جزئیات، مشخص نیست. مثل تعرفه گمرکی یا اینکه چه کسانی می‌توانند ماشین وارد کنند یا با چه سازوکاری این واردات صورت خواهد گرفت؟
اجرایی شدن این طرح مشکل نیست و اجرایی می‌شود، اما الان باید یک آیین نامه برای آیین نامه فعلی بنویسند و سازوکار آن را که مشخص نشده مشخص کنند.
برای عامه مردم که خیلی درگیرودار جزئیات واردات نیستند همین تیتر که واردات خودرو آزاد شد ثمربخش است. آن‌ها خیلی وارد جزئیات نمی‌شوند و همه فقط شنیده‌اند که واردات خودرو آزاد شد.
پس از اعلام خبر آزادسازی واردات، تولیدکننده‌های داخل چه موضعی گرفته‌اند؟ آیا مقاومتی از سوی آن‌ها در این بین وجود دارد؟
چرا در سال‌های اخیر گرایش به خرید ماشین‌های کلاسیک افزایش یافته است؟
همین یک میلیارد یورو به نرخ دولتی یعنی ارائه یک میلیارد یورو رانت که به دست مردم عادی نمی‌رسد و بدست کسانی می‌رسد که امکان استفاده از رانت دارند.
