چرا مازاد تولید خودروهای کشاورزی صادر نمی شود؟

طبق آمار، صنعت خودروهای کشاورزی در سال‌های اخیر برخلاف سایر بخش‌های تولید خودرو شاهد وضعیت خوب و رو به رشدی بوده است.

آمار تولید این خودروها به قدری زیاد است که به گفته مسئولان این بخش با تولید مازاد مرتبط است. با این حال، سازندگان خودروهای کشاورزی نیز مانند سایر بخش‌ها در مسیر صادراتی عمل کردند و اگرچه نام برخی از کشورها در فهرست مقصد صادراتی این تولیدکنندگان به چشم می‌خورد، اما وضعیت صادرات محصولات آن‌ها آنچنان که انتظار می‌رفت رشد نکرد. با توجه به نیاز و تقاضای کشورهای همسایه انتظار می رود صادرات این خودروها بهبود یابد.

از جمله چالش های پیش روی مسیر صادراتی این خودروها می توان به نبود فناوری روز و حمایت ناکافی دولت از صادرکنندگان اشاره کرد. در عین حال چالش های دیگری نیز در این مسیر وجود دارد.

تکنولوژی، قیمت و کیفیت؛ سه عامل اصلی رقابت صادراتی

مهم ترین مشکلی که بر سر راه صادرات خودروهای کشاورزی و البته سایر بخش های صنعت خودرو وجود دارد، نبود فناوری روز در تولید بسیاری از خودروها است.

اعمال تحریم‌ها علیه صنایع ایران در سال‌های اخیر باعث شده تا بخش‌های مختلف کشور نتوانند خرید و انتقال فناوری داشته باشند. این واقعیت که خودروهایی با فناوری های جدید در سراسر جهان طراحی و تولید می شوند، ورود مدل های ساده و قدیمی به بازارهای جهانی را دشوار می کند.

از سوی دیگر کیفیت و رده های قیمتی رقابتی نیز بر امکان صادرات خودرو تاثیرگذار است. اینکه امروزه بازار داخلی منحصراً در اختیار تولیدکنندگان است، به معنای وجود قابلیت رقابت در بازارهای جهانی نیست. توانایی رقابت در بازارهای خارجی به کیفیت بالا و قیمت رقابتی بستگی دارد. مواردی که به نظر می رسد تولیدات داخلی از آن مستثنی شده و این موضوع به یکی از چالش های اصلی پیش روی صادرات تبدیل شده است.

جای خالی سفارتخانه ها و نبود کار دولتی در راه صادرات

با فرض اینکه محصولات ایرانی قابلیت رقابت در بازارهای خارجی را دارند، باید بتوانند خود را به بازارهای صادراتی نیز معرفی کنند. این در حالی است که شرکت های داخلی از مهارت کافی برای عرضه توانمندی های خود به کشورهای خارجی برخوردار نیستند و البته مسیرهای صادراتی نیز برای آنها هموار نیست.

برای اینکه تولیدکنندگان داخلی بتوانند مقاصد صادراتی واقعی، حجم تقاضا و مسیر صحیح صادرات به این کشورها را بررسی کنند، نیازمند همکاری دولت در بخش‌های مختلف هستند. دولت باید از مشاوران بازرگانی در سفارتخانه ها و کنسولگری ها به عنوان مراکز کمک به صادرات کشور استفاده کند، اما به نظر می رسد که این بخش از قدرت کافی برخوردار نیست و برای صادرکنندگان کارآمد نیست. این امر هزینه های زیادی را به صادرکنندگان تحمیل می کند که گاهی مانع از صادرات آنها می شود.

مشکلات مسدود کردن ارز

نه تنها حمایت ها و مشوق های لازم برای صادرکنندگان در نظر گرفته نشده و اجرا نمی شود، بلکه مشکلات مهم دیگری مانند تامین ارز صادراتی در داخل کشور باعث بی رغبتی تولیدکنندگان به صادرات می شود. اینکه تولیدکنندگان پس از طی مسیر صعب العبور صادراتی می توانند به اندازه کافی ارز وارد کشور کنند اما مجبور به ثبت ارز در سامانه و فروش آن با قیمت کمتر هستند، آنها را رغبتی به صادرات می کند.

از سوی دیگر، معدود شرکت هایی که همچنان در زمینه صادرات فعال هستند و امکان فروش محصولات خود را در بازارهای جهانی دارند، ارز حاصل از فروش این محصولات را از راه های دیگر وارد کشور می کنند تا کمترین ضرر را داشته باشند. . برای آنها.

– ارتقای کیفیت محصولات و ارتقای مقاصد صادراتی

با وجود آنچه گفته شد، بسیاری از مسئولان کشور معتقدند مشکل عمده ای در صادرات ماشین آلات کشاورزی وجود ندارد.

ابوزرجمشیدوند، مدیرکل دفتر ماشین‌های کشاورزی، ساختمانی و معدنی وزارت حراست، پیش‌تر اظهار داشت: در بحث صادرات، رویکرد ما تامین، رشد تولید و رشد کیفی مجموعه‌ها است. که می تواند صادر شود و بخش صادرات را تحریک کند و فکر نمی کنم در این زمینه با چالش جدی مواجه شویم.»

سازندگان این ماشین ها نیز چندین بار اعلام کرده اند که کشورهایی مانند ونزوئلا مقصد صادراتی آنهاست. در حالی که چالش های زیادی برای صادرات وجود دارد. کشورهایی که محصولات ایرانی به آنها صادر می شود معمولا کیفیت یکسانی را قبول دارند و رقابتی در این کشورها وجود ندارد.

بنابراین اگر مقاصد صادراتی توسعه نیافته و مسئولان به چالش های این مسیر اعتقادی نداشته باشند، نمی توان انتظار داشت که صادرات توسعه پیدا کند و مشکلات این بخش حل شود.