“ردبول”؛ نوشابه خودروساز شد!

پس از سال ها شایعه و هیجان، بالاخره ردبول سوپراسپرت RB17 خود را در جشنواره سرعت گودوود معرفی کرد. این یک سوپراسپرت دو سرنشینه موتور وسط با موتور V10 تنفس طبیعی است که دور موتور 15000 دور در دقیقه می‌چرخد و نوید می‌دهد که RB17 وزنی کمتر از 900 کیلوگرم دارد که به لطف آن رقمی باورنکردنی است مونوکوک فیبر کربن، که از موتور به عنوان عضوی از ساختار استفاده می کند.

بر اساس فهرست ارزشمندترین برندهای فوربس، برند ردبول با ارزش 7.9 میلیارد دلار در رتبه 74 قرار گرفت.

آخرین اطلاعات ارائه شده از فروش نوشابه های این شرکت نشان می دهد که این شرکت اتریشی در سال 2015 با 6 درصد افزایش فروش بیش از 5.96 میلیارد قوطی در سراسر جهان فروخته و در مدت یک سال 6.4 میلیارد دلار برای این شرکت به ارمغان آورده است این شرکت هنوز به صورت خصوصی اداره می شود و وارد بورس نشده است.

قصه گویی به روشی که انرژی فروخته می شود

تعدادی از تحلیلگران Red Bull را یک شرکت سرگرمی و تولید محتوا می دانند که نوشیدنی های انرژی زا نیز تولید می کند.

مدرنیته تأثیر بسیار زیادی بر زندگی انسان دارد، به طوری که فرد مدرن خود را در برابر هجوم اطلاعات مصون می داند و تصمیم به رد یا پذیرش یک مفهوم جدید را وابسته به نفس خود می داند ثابت شده است که داستان نویس بهترین داستان نویسی است که می تواند توجه جوامع بشری و کاربران را نیز به خود جلب کند.

نگاهی به تاریخ بشر نشان دهنده این واقعیت است که داستان از آغاز تاریخ در تار و پود فرهنگ بشری تنیده شده است و با وجود تغییرات و دگرگونی هایی که بشر در طول تاریخ شاهد آن بوده، همواره جذابیت خود را برای بشریت حفظ کرده است.

کتیبه‌های به جا مانده بر دیوار غارها، انتقال داستان‌های افسانه‌ای از سینه‌ای به سینه دیگر تا نوشتن اسطوره‌ها و ورود صنعت چاپ و تولد سینما، همگی برای رفع عطش انسان برای شنیدن، دیدن و خواندن داستان است. .

با گذشت زمان، بستر انتقال محتوا شکل دیگری به خود گرفته است، اما مفهوم محتوا تغییر چندانی نکرده است، اگرچه کیفیت انتقال آن دستخوش تغییرات گسترده ای شده است. به طوری که مخاطب گاهی متوجه نمی شود که مخاطب یک داستان جذاب شده است.

ظهور فناوری های جدید انتقال محتوا، انسان ها را در مقابل حجم وسیعی از اطلاعات قرار داده است تا جایی که امروزه به برکت دانش به دست آمده از این بمباران اطلاعاتی، انسان ها جایگاه خود را در رأس هرم تصمیم گیری می دانند و تکیه می کنند. روی محتوا از منابع مختلف برای اثبات نظر خود، به همین دلیل بهترین راوی برنده بازی است.

در قرن بیست و یکم، محتوا آنقدر مهم است که اپراتورهایی مانند AT&T یا Verizon مایلند میلیاردها دلار برای مالکیت منابع تولید محتوا هزینه کنند. چندی پیش، شرکت ارتباطات AT&T تایم وارنر را با پرداخت بیش از 84 میلیارد دلار خریداری کرد.

تبلیغات برای فروش قوطی های 1 دلاری بیشتر

با توجه به تغییر شرایط در سال‌های اخیر، تبلیغات سنتی مانند بیلبوردها یا تبلیغات ویدیویی برای شبکه‌های تلویزیونی دیگر تاثیر گذشته را ندارد و از این رو روش‌های جدیدتری برای جذب کاربران ابداع شده است.

این روزها، شرکت ها برای جذب هرچه بیشتر کاربران به تولید محتوا روی آورده اند. بنابراین ایده برند به عنوان ناشر به یکی از ترفندهای بازاریابی تبدیل شده است. Red Bull را باید به عنوان یکی از بهترین نمونه های فعالیت برند به عنوان یک ناشر خواند.

نام ردبول با نوشیدنی های انرژی زا گره خورده است، اما اگر به وب سایت این شرکت مراجعه کنید، برخلاف انتظار، خبری از قوطی فلزی ردبول نیست و حجم زیادی از اخبار و اطلاعات مربوط به هیجان انگیز و ورزشی ردبول را مشاهده خواهید کرد. فعالیت ها.

ردبول را باید برندی دانست که علاوه بر تولید محتوا، سعی در گسترش سبک زندگی منحصر به فرد به مخاطبان خاص دارد که برای آشنایی با ستاره های ردبول، نوشیدنی انرژی زا این شرکت را خریداری کنند.

ممکن است از خود بپرسید تمام آنچه در سطور قبلی به آن پرداختیم چه ربطی به نوشیدنی انرژی زا به نام ردبول دارد؟ به جرات می توان گفت که دلیل اصلی موفقیت ردبول در سیاست رسانه ای این شرکت نهفته است.

اگر به وب سایت ردبول مراجعه کنید؛ کوچکترین اثری از یک قوطی حلبی نوشابه انرژی زا ردبول پیدا نمی کنید، اما احساس می کنید وارد یک سایت خبری یا بهتر است بگوییم یک سایت رسانه ای شده اید. راز موفقیت ردبول در نقش این برند به عنوان یک واسطه نهفته است.

ایده تایلندی برای اتریشی ها

ابتدا، برای آشنایی با برند ردبول، بهتر است نگاهی گذرا به نحوه ایجاد برند ردبول بیندازیم. دیتر ماتسیچ اتریشی ایده تولید نوشیدنی انرژی زا ردبول را از نوشیدنی به نام کریتینگ دانگ که در تایلند تولید می شد، گرفت.

او به عنوان مدیر بازاریابی بین المللی Blendax به تایلند رفته بود تا یک سفر کاری دیگر را تجربه کند، اما شناخت او از Krating Daeng سرنوشت دیگری برای او به ارمغان آورد. این نوشیدنی اولین بار در تایلند توسط Chaleo Yuvadhiya تولید و به بازار عرضه شد.

ماتسیچ در سفر خود به تایلند با این نوشیدنی آشنا شد و متوجه شد که نوشیدن کریتینگ دانگ به او کمک می کند تا از تغییرات خلق و خوی خود خلاص شود.

پس از اینکه ماتسیچ فرمول نوشیدنی را برای ارضای ذائقه غربی تغییر داد، برای تولید نوشیدنی با Chalio شریک شد و این دو شرکت Red Bull GmbH را در سال 1987 در اتریش تأسیس کردند.

اگرچه Creating Dying و Red Bull ماهیت مشابهی دارند، شرکت اتریشی تصمیم گرفت تا Red Bull را به عنوان یک نوشیدنی مجلل برای اولین بار در پیست های اسکی اتریش معرفی کند. به همین دلیل قیمت آن بالاتر از برادر تایلندی آن تعیین شد.

طی سال های بعد ردبول وارد بازارهای جهانی شد و پس از مجارستان و اسلوونی این نوشیدنی وارد بازارهای آمریکا شد و در سال 2000 در قفسه فروشگاه های خاورمیانه قرار گرفت.

در سال 2008، فوربس Chaliu و Matsich را در بین 250 ثروتمندترین افراد قرار داد. بر اساس برآوردها، ثروت تقریبی این دو بیش از 4 میلیارد دلار برآورد شده است.

ردبول برای معرفی برند و نوشیدنی خود رویکرد متفاوتی را نسبت به سایر شرکت‌های فعال در بخش مواد غذایی اتخاذ کرد.