خودروهای برقی در مقایسه با مدل های فسیلی چقدر مقرون به صرفه هستند؟

طبق گزارشی از آزمایشگاه ملی آرگون، صرفه جویی بالقوه در هزینه سوخت خودروهای الکتریکی در ایالات متحده 10000 دلار در هر 100000 مایل است. بر اساس این گزارش، هر چه خودرو بزرگتر باشد، پتانسیل بیشتری برای صرفه جویی در مصرف سوخت دارد. این گزارش نشان می دهد که کدام خودروها باید در اولویت اصلی برقی سازی صنعت خودروسازی باشند.

یکی از مزیت های اصلی حمل و نقل الکتریکی، هزینه کمتر انرژی در مقایسه با هزینه سوخت های فسیلی است. با این حال، پتانسیل صرفه جویی در هزینه بین کلاس های خودرو متفاوت است.

گزارش آزمایشگاه ملی آرگون در مورد کاهش مصرف سوخت محلی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در سراسر ایالات متحده نشان می دهد که هر چه وسیله نقلیه بزرگتر باشد، پتانسیل بیشتری برای صرفه جویی در سوخت دارد. زیرا خودروهای بزرگ نسبت به خودروهای کوچک سوخت بیشتری مصرف می کنند. خودروهای الکتریکی و هیبریدی معمولاً انرژی کمتری نسبت به مدل‌های دارای موتور احتراق داخلی مصرف می‌کنند.

این در درجه اول به این دلیل است که واحدهای محرک الکتریکی نسبت به موتورهای بنزینی یا دیزلی انرژی کارآمدتری دارند. این ویژگی اصلی است که باعث صرفه جویی در مصرف سوخت می شود.

دفتر فناوری‌های خودرو وزارت انرژی، مصرف انرژی را در ایالت‌های مختلف آمریکا بر اساس وضعیت خودرو و نوع مصرف اندازه‌گیری کرد.

وقتی داده‌ها در سطح ملی جمع‌آوری شدند، کامیون‌های پیکاپ بالاترین پتانسیل مصرف سوخت را داشتند. این صرفه جویی 0.14 دلاری در هر مایل خواهد بود. زمانی که با خودروهای برقی جایگزین شوند. پیکاپ ها و شاسی بلندها در رتبه های بعدی قرار دارند که هر دو 0.11 دلار در هر مایل صرفه جویی می کنند.

اگر خودروها با یک مدل هیبریدی (PHEV) برای کاهش اندک هزینه سوخت جایگزین شوند، پتانسیل صرفه جویی در هزینه بسیار کمتر خواهد بود. بنابراین اولویت باید به برقی شدن کامل خودروها و در عین حال برقی شدن خودروهای سایز بزرگ داده شود.

جالب اینجاست که خودروهای معمولی پتانسیل یکسانی برای صرفه جویی در هزینه 0.10 دلاری در هر مایل را دارند که وانت و شاسی بلندها. کمترین صرفه جویی برای خودروهای کراس اوور (CUV) و خودروهای کاربردی اسپرت برآورد شده است. البته طبق این گزارش خودروهای اسپرت در نسخه PHEV کمتر از یک سنت صرفه جویی خواهند کرد.

با فرض اینکه میانگین صرفه جویی حداقل 0.1 دلار در هر مایل برای اکثر وسایل نقلیه در کشور، از جمله SUV ها، ون ها و مینی ون ها باشد، ما حداقل 30 دلار در هر 300 مایل یا حداقل 100 دلار در هر 1000 مایل صحبت می کنیم. پس از طی 100000 مایل، پس انداز باید بیش از 10000 دلار باشد.

در نهایت، برای آزادسازی کامل پتانسیل مصرف سوخت، نیاز به برق رسانی کامل است. با این حال، ممکن است مدتی طول بکشد تا صنعت خودروسازی آماده تولید معادل‌های کاملاً الکتریکی برای همه کلاس‌های خودرو و عرضه آن‌ها با قیمت قابل قبول برای پذیرش انبوه باشد.