خداحافظ حفره های نیسان.

اگرچه ژاپنی ها برای این اختراع حق اختراع گرفتند اما سال ها پیش شاهد ظهور لاستیک های بدون هوا بوده ایم و حتی گودیر و میشلن نیز محصولات خود را در این زمینه معرفی کردند.

لاستیک های بدون هوا نیسان نیز از همان مفهوم دو شرکت مذکور بهره می برند. از آنجایی که ساختار لاستیک مورد نظر به طور کامل آب بندی نشده است، باید از طراحی خاصی برای جذب بی نظمی ها و در عین حال چسبندگی بالایی استفاده کند.

نیسان می گوید مشکل اصلی در توسعه لاستیک های رانفلت، نیروهای موجود در آج تایر نزدیک به زمین است.

این مشکل را می توان با استفاده از مواد قوی تری در قسمت های بیرونی لاستیک بدون هوا به سرعت حل کرد، اما ژاپنی ها تأیید کردند که این امر باعث کاهش سطح تماس بین لاستیک و جاده می شود که تأثیر منفی خواهد داشت. جذب ناهمواری و فرمان خودرو.

راه حل نیسان استفاده از روتورهای انعطاف پذیر متعدد با آرایش شعاعی است.

در واقع این پره های انعطاف پذیر بین چرخ و آج قرار خواهند گرفت. لازم به ذکر است که فورد آمریکا در حال حاضر توسعه چرخ هایی برای تایرهای رانفلت را آغاز کرده است.

با استفاده از این روش، نیروی وارده به پره ها منتقل می شود و به این ترتیب آج بیرونی تایر تحت فشار کمتری قرار می گیرد. به گفته این خودروساز ژاپنی، از این لاستیک های بدون هوا می توان در خودروهای دو چرخ، چهار چرخ، خودروهای صنعتی و … استفاده کرد. اما چرا با وجود چارچوب های موجود، این همه شرکت ناگهان به این فناوری علاقه مند شده اند؟ این احتمالاً به دلیل استانداردهای آلایندگی یورو 7 است که محدودیت هایی را برای ترمزها و لاستیک ها اعمال می کند.

خودروسازان در کلاس جهانی باید خود را با این قوانین وفق دهند و در نهایت برنده شوند. علیرغم انتقاد برخی خودروسازان، هیچ تغییری در قوانین مربوط به ترمز و آلایندگی لاستیک ایجاد نشده است و مطمئن نیستیم که تایرهای runflat سازگار با محیط زیست باشند یا خیر.

لاستیک های بدون هوا پنچر نمی شوند و دوام بالایی دارند. به این ترتیب آسیب کمتر به لاستیک ها به معنای نیاز کمتر به تعویض آنها خواهد بود و بنابراین می تواند از این جنبه برای محیط زیست مفید باشد. البته هنوز مشخص نیست که این فناوری در نهایت تجاری می شود یا خیر.