جای خالی صنعت حمل و نقل در برنامه نامزدهای ریاست جمهوری

صنعت حمل و نقل یکی از مهمترین صنایع زیرساختی در هر کشور است. بدون این صنعت، جابجایی کالا در یک کشور مختل می شد. در سال های اخیر دولت ها نسبت به این صنعت و توسعه آن غفلت کرده اند و در اکثر سال ها به استثنای سال گذشته صنعت حمل و نقل کشور به تولید خودرو محدود می شد. اولویت و حساسیت مسئولان و سیاست گذاران کشور تنها تولید خودرو و قیمت آن در بازار است و در خصوص موضوع فوق العاده مهم صنعت لجستیک و حمل و نقل تمرکز و حساسیتی وجود ندارد.

حتی در سیستم تهیه و تصویب بودجه سالانه، این بخش مهم اغلب نادیده گرفته می شود. در حالی که رشد این صنعت باعث جابجایی بسیاری از بخش ها خواهد شد.

بین 6 تا 9 میلیون نفر به طور مستقیم و غیر مستقیم در صنعت حمل و نقل کشور مشغول به کار هستند. از تولید کنندگان، تامین کنندگان و واردکنندگان وسایل حمل و نقل گرفته تا رانندگان، شرکت های حمل و نقل و غیره، همگی بخش عمده ای از صنعت حمل و نقل یا به معنای عام صنعت لجستیک هستند.

در روزهایی که به انتخابات نهمین رئیس جمهور کشور نزدیک می شویم، این دو نامزد هیچ نظر و برنامه ای در خصوص این صنعت ارائه نکرده اند. این مورد نشان دهنده بی توجهی مداوم به صنعت حمل و نقل است. این به دلیل این واقعیت است که حمل و نقل طیف گسترده ای از مسائل را پوشش می دهد.

جای خالی صنعت حمل و نقل در برنامه نامزدهای ریاست جمهوری

با گسترش انتخابات به دور دوم و نزدیک شدن رئیس جمهور بعدی، این سوال مطرح می شود: چرا این نامزدها برای صنعت بسیار مهم حمل و نقل که بخش بزرگی از جامعه را به کار می گیرد، برنامه ای ندارند؟ با توجه به اینکه بین 6 تا 9 میلیون نفر در حوزه حمل و نقل اشتغال دارند، بی توجهی به این صنعت به معنای بی توجهی به اشتغال حدود 10 درصد جمعیت کشور است.

این دو نامزد در حالی که در مورد واردات خودرو و قیمت گذاری خودروهای سواری در دوره اخیر اظهار نظر کردند، در مورد صنعتی که در آن مشاغل فراوانی وجود دارد و ضعف آن باعث عدم تعادل در توزیع کالا در کشور می شود، هیچ اشاره ای نکردند.

عدم توسعه زیرساخت های حمل و نقل نیز باعث شده است که مصرف سوخت در کشور به معادل کشورهایی که تولید ناخالص داخلی آنها چندین برابر تولید ناخالص داخلی ایران است افزایش یابد.

اهمیت کارایی صنعت حمل و نقل در توسعه هر کشور

صنعت حمل و نقل به عنوان یکی از ارکان حیاتی اقتصاد و توسعه اجتماعی یک کشور، نقش اساسی و گسترده ای در بهبود زندگی شهروندان و رشد پایدار ایفا می کند. این صنعت شامل زیرساخت ها و وسایل حمل و نقل مختلف زمینی، دریایی و هوایی است که هر یک به نوعی بر اقتصاد و جامعه تأثیر می گذارد.

از این منظر لازم بود کاندیداهای انتخاباتی برنامه های خود را در این زمینه ارائه کنند. اما اهمیت این صنعت چیست؟ صنعت حمل و نقل یکی از عوامل اصلی توسعه اقتصادی و تجاری کشورهاست.

حمل و نقل کارآمد امکان حمل و نقل سریع و مطمئن کالا و مواد اولیه را فراهم می کند که به تسهیل تجارت داخلی و افزایش صادرات و واردات کمک می کند. زیرساخت های حمل و نقل مناسب نیز سرمایه گذاران خارجی و داخلی را جذب کرده و فرصت های شغلی جدیدی ایجاد می کند.

کاهش هزینه های تولید با صنعت حمل و نقل

حمل و نقل سریع و ارزان مواد اولیه و محصولات نهایی می تواند باعث کاهش هزینه های تولید و افزایش رقابت پذیری صنایع شود. وسایل حمل و نقل مناسب و کارآمد نیز نقش مهمی در ارتقای کیفیت زندگی شهروندان دارد. یک سیستم حمل و نقل راحت به مردم اجازه می دهد تا به راحتی به خدمات بهداشتی، آموزشی، فرهنگی و تفریحی دسترسی داشته باشند.

شبکه های حمل و نقل کارآمد زمان سفر را کاهش می دهد که می تواند منجر به افزایش بهره وری و رضایت عمومی شود. موضوعی که متاسفانه در برنامه های نامزدهای ریاست جمهوری مغفول مانده است.

حل مشکل حوادث با توسعه زیرساخت های حمل و نقل

یکی از بزرگترین چالش های پیش روی دولت ها در ایران، تصادفات متعددی است که سالانه نزدیک به 400 هزار مجروح و حدود 17 هزار کشته برجای می گذارد و خسارات مالی هنگفتی به کشور وارد می کند. اما پرداختن و تاکید بر برخی مسائل سطحی موجب غفلت از این مهم شد.

توسعه و بهبود زیرساخت های حمل و نقل می تواند به کاهش تصادفات و افزایش ایمنی در جاده ها و مسیرهای حمل و نقل کمک کند. استفاده از فناوری های پاک و انرژی های تجدیدپذیر در حمل و نقل نیز می تواند به کاهش آلودگی هوا کمک کند. کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و بهبود مصرف سوخت دو موضوع مهمی است که باید از طریق توسعه صنعت حمل و نقل محقق شود.

نوآوری و پیشرفت فناوری

صنعت حمل و نقل بستری را برای نوآوری و پیشرفت فناوری فراهم می کند. حمل و نقل هوشمند و خودکار، فناوری های پیشرفته ارتباطات و اطلاعات و انرژی های تجدیدپذیر در حمل و نقل از جمله نوآوری های توسعه یافته در این صنعت است. توسعه این بخش قطعاً به توسعه سایر بخش‌های زیرساختی منجر خواهد شد.

اهمیت این صنعت در سایر کشورها تا آنجا افزایش می یابد که شاهد تشکیل وزارتخانه ها یا سازمان های تخصصی با بودجه بسیار بالا در کشورهای پیشرفته برای این بخش هستیم.

ادغام وزارت راه و ترابری با وزارت مسکن و شهرسازی در سال 1389 نشان می دهد که وضعیت صنعت حمل و نقل در کشور به خوبی درک نشده و صنعت حمل و نقل به عنوان صنعت حمل و نقل هزینه بر، سودآور و پرهزینه تلقی می شود. . سرمایه گذاری با کیفیت بالا

منبع: https://www.donyayekhodro.com/news/249780/%D8%AC%D8%A7%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%84%DB%8C-%D8%B5%D9%86%D8%B9%D8%AA-%D8%AD%D9%85%D9%84-%D9%88-%D9%86%D9%82%D9%84-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AF%D9%88-%DA%A9%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1%DB%8C

توسط ساندرو موناری

ساندرو موناری