اشتباهات فنی منجر به موفقیت اقتصادی می شود

تاریخچه صنعت خودرو پر از خودروهایی است که به دلایل مختلف از جمله بی کیفیتی یا طراحی نامناسب دچار مشکل شده اند. فروش اکثر این خودروها بسیار کم بود، اما نمونه هایی وجود دارد که اگرچه امروزه خودروهای محبوبی نیستند، اما در زمان تولید خریداران زیادی پیدا کردند.

«آلگرو» چقدر است.

غول خودروسازی بریتانیایی لیلاند مدت هاست که به دلیل طراحی، قابلیت اطمینان و روابط صنعتی ضعیفش مورد انتقاد قرار گرفته است.

یکی از دلایل اصلی این تصویر منفی از شرکت بریتیش لیلاند، Austin Allegro است که در سال 1973 عرضه شد و با دو آپدیت بزرگ به مدت 9 سال در خط تولید باقی ماند. موتورهای قدیمی، تعویض دنده پر سر و صدا و فرمان مربعی شکل از جمله مشکلات این خودرو بود.

با این حال آلگرو آنطور که انتظار می رفت در بازار شکست نخورد. اگرچه این خودرو سود کافی برای نجات شرکت لیلاند بریتیش لیلند را نداشت، اما در کمتر از یک دهه تقریباً 670 دستگاه فروخت که با توجه به مشکلات فراوانی که آلگرو از آن رنج می برد، رقم زیادی است.

شورلت “نقل قول”

از بین تمام خودروهای تاریخ شورلت، تعداد کمی به اندازه Citation مورد انتقاد قرار گرفته اند. این اولین خودروی جدید شورولت در دهه 1980 و اولین محصول دیفرانسیل جلو بود. بررسی های اولیه مطبوعات برای این خودرو بسیار مثبت بود، و Citation تنها در سال 1980 بیش از 800000 دستگاه فروخت که یک موفقیت بزرگ بود. پس مشکل کجا بود؟ بر اساس گزارش‌های متعدد، خودروهایی که برای آزمایش در اختیار روزنامه‌نگاران قرار گرفتند، بسیار بهتر از خودروهایی بودند که به مردم فروخته می‌شدند.

یکی از مشکلات بزرگی که Citation داشت، تأثیر لجام گسیخته گشتاور بر روی فرمان بود. این خودرو در هنگام ترمزگیری با مشکل قفل شدن چرخ های عقب نیز مواجه بود که منجر به تصادفات فاجعه بار شد.

به همین دلیل، فروش Citation پس از سال اول کاهش یافت و برای پنج سال بعد تا پایان تولید، همان 800000 دستگاه سال اول را فروخت. البته فروش 1.6 میلیون دستگاه را می توان موفقیت بزرگی دانست اما این اتفاق به این دلیل رخ داد که خریداران در سال اول نمی دانستند چه خودرو بدی می خرند.

شورولت کورویر

اولین نسل Corvair با موتور نصب شده در عقب و سیستم تعلیق عقب بازوی شناور برای کسانی که با این ترکیب آشنا نبودند و قبلاً فولکس واگن بیتل (هدف اصلی Corvair برای رقابت) نداشتند، بسیار دشوار بود. رالف نادر در کتاب پرفروش خود به نام “ناامن در هر سرعت” از این طرح انتقاد کرد.

با این حال، Corvair بیش از 1.8 میلیون دستگاه در طول دهه 1960 فروخت و در سال 1965، شورولت نسل دوم Corvair را با سیستم تعلیق عقب بهبود یافته معرفی کرد. البته فروش Corvair در سال 1966 کاهش یافت و دیگر هرگز افزایش یافت، اما این فقط به دلیل کتاب کمیاب نبود، عوامل دیگری مانند کاهش تبلیغات توسط GM و پیری Corvair نیز در این مشکل نقش داشتند.

کرایسلر پی تی کروزر

PT Cruiser که در سال 2000 معرفی شد، بر اساس کرایسلر نئون ساخته شد، اما کابین جادارتری داشت و از استایل قدیمی دهه 1930 استفاده می کرد.

این خودرو در ابتدا مورد استقبال قرار گرفت و جوایز متعددی را از آن خود کرد و حتی زمانی که تولید آن پس از یک دهه به پایان رسید، همچنان طرفداران وفاداری داشت، اما به تدریج محبوبیت PT Cruiser کاهش یافت و نسخه کانورتیبل آن عرضه شد که به دلیل لرزش آن مورد انتقاد قرار گرفت. ، بدتر شد. موقعیت.

مجموع فروش PT Cruiser از 1.3 میلیون دستگاه فراتر رفت، اما بیشتر این تعداد تنها در چند سال اول به دست آمد و از سال 2007، فروش این خودرو در اروپا و آمریکا کاهش یافته است.

فورد “پینتو”

پینتو نه تنها به دلیل آتش گرفتن در یک تصادف از عقب، تصویر بسیار بدی ارائه کرد، بلکه تصویر فورد را نیز خراب کرد. اما با وجود این هجوم منفی، پینتو همچنان در بازار محبوبیت زیادی داشت و مجموع فروش آن از سال 1970 تا 1980 از 3.1 میلیون دستگاه فراتر رفت. فروش پینتو تنها در سال 1974 به بیش از نیم میلیون دستگاه رسید. این همان سالی بود که نگرانی های ایمنی گسترده ای در مورد Pinto مطرح شد و به همین دلیل، فروش بلافاصله کاهش یافت، اما Pinto همچنان تا پایان تولید حدود 200000 دستگاه در سال فروخت.

لادا “کلاسیک”

لادا کلاسیک یک نام رسمی نیست، بلکه یک اصطلاح کلی برای سدان ها و استیشن واگن های مشتق شده از فیات 124 تولید شده توسط شرکت روسی AvtoVAZ از سال 1970 تا 2012 است. این خودروها به دلیل سازگاری با جاده های روسیه و سازگاری با جاده های روسیه بسیار محبوب بودند. شرایط آب و هوایی. طبیعتا لادا کلاسیک به کشورهای دیگر مانند بریتانیا نیز صادر می شد. لاداس طرفداران زیادی پیدا کرد و تقریباً 18 میلیون دستگاه تا پایان تولید تولید شد.

موریس “مارینا”

از مارینا به عنوان یکی از بدترین خودروهای تاریخ یاد شده است. البته، با توجه به خودروهای وحشتناکی که در طول تاریخ ساخته شده اند، اغراق بزرگی است، اما سدان سایز متوسط ​​British Leyland مطمئناً خودروی خوبی در دهه 1970 نبود.

مارینا عجولانه با استفاده از فناوری های قدیمی طراحی شد و پس از عرضه به بازار همچنان به توسعه بیشتری نیاز داشت. به همین دلیل تا زمان عرضه، مارینا در مقایسه با رقبای خود، خودرویی منسوخ به حساب می آمد. با این حال، اگرچه مارینا هرگز به اندازه رقیب اصلی خود، فورد کورتینا، توجه خریداران را جلب نکرد، اما برای مدتی یکی از پرفروش ترین خودروهای بریتانیا بود و عملکرد خوبی در بازارهای صادراتی داشت. بیش از 1.1 میلیون دستگاه از این خودرو تولید شد که تقریباً 40 درصد آن در بازارهای صادراتی به فروش رسید.

کیا پراید

پرایدی که مزدا برای فورد طراحی کرده بود در ابتدا خودروی بدی نبود و در زمان خود محصول اقتصادی خوبی به حساب می آمد اما سرنوشت این خودرو در ایران به کلی تغییر کرد. پراید از طریق کیا وارد ایران شد و سایپا مونتاژ آن را در سال ۱۳۷۶ آغاز کرد.

این خودرو در ابتدا یک محصول جالب و مدرن بود. اما پراید به دلیل داشتن بازار انحصاری، قیمت ارزان، ارزش کم و فراوانی قطعات یدکی، به فروش قابل توجهی در ایران به ویژه پس از پایان تولید پکان در ابتدای سال 1383 دست یافت و به انتخاب اول بسیاری از ایرانیان تبدیل شد. در حال حاضر بیش از 6.2 میلیون دستگاه پراید معادل 28 درصد کل خودروهای ایرانی در جاده های کشور تردد می کنند.